W drugiej części chorób genetycznych chciałabym omówić pokrótce HD, ED, OCD i LTV.
Dlaczego tylko pokrótce ponieważ już za tydzień wgłębimy się w temat dysplazji, będą przyczyny, będą objawy oraz skutki.
Jeśli myślimy o owczarku to badania wyżej wymienione jak dla mnie są jedne z najważniejszych w karierze hodowlanej psa czy suczki, ponieważ w przeciwieństwie do chorób genetycznych opisanych sprzed tygodnia (DM,MDR1,HUU,NAH) te pojawiają się dość często u psów ras dużych i olbrzymich.
Określamy je nie poprzez badanie krwi czy wymaz, ale poprzez badania radiologiczne.
Jeszcze jakiś czas temu nie mówiło się o OCD i LTV, hodowcy tego w ogóle nie sprawdzali i do tej pory nie zawsze to robią, ponieważ nie są one obowiązkowe jak HD i ED, ale uważam, że powinien je zrobić każdy hodowca, aby wiedzieć jak najwięcej o swoich psach by móc kojarzyć jak najlepiej i bezpieczniej.
HD – DYSPLAZJA STAWU BIODROWEGO
Niestety to jedna z najczęściej występujących chorób układu ruchu występująca głównie u ras dużych i olbrzymich. Ma podłoże genetyczne, ale również może być nabyta.
Polega ona na niedopasowaniu elementów stawu, głowa kości udowej może być spłaszczona, panewka miednicy spłycona, a więzadła i torebka stawowa bywają zbyt wiotkie, z czasem może dochodzić do większych deformacji i zwyrodnień w obrębie stawu. Mogą pojawić się problemy z poruszaniem, kulawizny, wady postawy.
W części przypadków jedyną pomocą jest operacja, która i tak nie daje nam gwarancji, że pies wróci do pełnej sprawności, ale polepszy komfort życia zwierzęcia.
Stopień dysplazji określamy literkami A,B,C,D
A- stawy wolne od dysplazji, idealne
B- stawy wolne od dysplazji, normalne
C- lekka dysplazja, pies z tym wynikiem nie powinien być rozmnażany choć niektóre kluby w Europie na to pozwalają
D- średnia dysplazja, zakaz rozmnażania
E- ciężka dysplazja, kategoryczny zakaz rozmnażania
ED – DYSPLAZJA STAWÓW ŁOKCIOWYCH
Dysplazja ta również dotyka psy ras dużych i olbrzymich, jest schorzeniem genetycznym. Uważa się, że są trzy najczęściej występujące jednostki chorobowe stawów łokciowych, pojawiające się samodzielnie lub w jakiejkolwiek kombinacji, które stanowią główny powód dysplazji stawów łokciowych. Są to : fragmentacja wyrostka wieńcowego przyśrodkowego (FCP), nieprzyrośnięty wyrostek łokciowy dodatkowy (UAP) lub osteochondroza kłykcia przyśrodkowego kości ramiennej (OCD, czasem zwane osteochondrozą).
Choroba ta powoduje sztywność, kulawiznę, zwykle pojawia się przed 1 rokiem życia zwierzęcia. U psów, które wykazują objawy choroby, degeneracja stawu będzie postępować, doprowadzając do zmniejszonego zakresu ruchu i bólu. Zalecane jest leczenie chirurgiczne połączone ze zmniejszeniem wagi i ograniczeniem ruchu bądź leczenie farmakologiczne, które możne zmniejszyć ból.
Stopień dysplazji zapisujemy cyferkami :
0- wolne od dysplazji
1- dysplazja małego stopnia
2- dysplazja średniego stopnia
3- dysplazja dużego stopnia
Dysplazja łokciowa jest uznawana za czynnik ryzyka dysplazji biodrowej, więc im poważniejsza jest choroba, tym większe ryzyko.
OCD – OSTEOCHONDROZA
Jest to choroba polegająca na zaburzeniu kostnienia, w którym dochodzi do spowolnienia kostnienia warstwy głębokiej chrząstki, najczęściej występuje w okolicy stawu łokciowego, ramiennego, skokowego bądź kolanowego. W wyniku tego schorzenia powstaje nieprawidłowa chrząstka w stawie, która z czasem pęka i odrywa się.
Tak jak w przypadku HD/ED może powodować kulawizny czy ból, dotyka głównie dość szybko rosnące psy w młodym wieku, pierwsze objawy mogą pojawić się między 5 a 6 miesiącem życia, a przyczyny mogą być genetyczne, żywieniowe oraz środowiskowe.
Leczenie zależy od stopnia schorzenia, chirurgia występuje w najgorszych przypadkach, a w tych lżejszych wystarczy farmakologia bądź sama obserwacja jeśli pies nie wykazuje żadnych objawów.
LTV – LUMBOSACRAL TRANSITIONAL VERTEBRA
Kręgi przejściowe lędźwiowo-krzyżowe są wrodzonym schorzeniem, występuje ono u psów jak i u ludzi, a dokładnie chodzi o nieprawidłowo uformowany kręg między ostatnim prawidłowo wykształconym kręgiem lędźwiowym, a pierwszym prawidłowym kręgiem krzyżowym.
Występowanie LTV jest częstą przyczyną występowania końskiego ogona oraz przedwczesnej degeneracji połączenia lędźwiowo-krzyżowego.
Zwyrodnienie może powodować bóle i zaburzenia czucia w okolicy ud i krocza, niesymetryczny niedowład kończyn, trudności w oddawaniu moczu i stolca lub jego nie trzymanie.
Stopień zwyrodnienia zapisujemy w liczbach LTV0-LTV4, gdzie LTV0 – bez nieprawidłowych zmian.
Mam nadzieję, że dla części z Was mój posty był ciekawy i sprawił, że coś co kiedyś było nie jasne teraz jest zrozumiałe.
Pamiętajcie nie jestem weterynarzem, a pasjonatem owczarków i wszystkiego co z nimi związane, moją wiedzę zdobyłam na różnych szkoleniach jak i własnym doświadczeniu, więc jeśli terminologia nie jest do końca fachowa, a dodatkowo są nowsze badania odnośnie chorób czy schorzeń genetycznych o których jeszcze nie wiem to zachęcam do komentowania.